ÇOCUKLARDA AYRILIK KAYGISI VE OKUL REDDİ

Okul reddi, ayrılık kaygısının en sık gözlenen belirtisidir. Aralarındaki en büyük fark okul reddinin bir belirti, ayrılık anksiyetesinin ise belirgin bir sebebi olmasıdır. Ayrıca ayrılık anksiyetesinde çocuk sadece okula gitmeyi değil aynı zamanda başka ortamlarda da bağlanılan kişiden ayrılmakta zorluk çekmektedir (Akyıldız, 2018). Peki ayrılık anksiyetesi ve okul reddi nedir? Çocuklar bağlandıkları kişilerden ayrılmakta neden bu kadar zorluk çeker?
Ayrılık anksiyetesi olarak adlandırılan şey çocuğun temel bakım veren kişiden ayrılma korkusu olarak basitçe anlatılabilir. Ayrılık anksiyetesinde çocuklar bakım veren kişiyi yani özellikle annelerini bırakmak istemezler. Bunu sonucunda okuldan kaçınma, okula gitmeme, okuldayken anneyi bırakamama ya da okuldayken sürekli ağlama gibi durumlarla karşı karşıya kalabiliriz. Eğer ayrılık anksiyetesine sahip bir çocuğunuz var ise genelde sizden ayrılacağını anladığı zaman ağlama, huzursuzlanma gibi davranışlar sergiler. Ayrılık anksiyetesi bozukluğu olan çocuklar sıklıkla yapışma, tutunma, ağlayarak, somatik bir takım rahatsızlıklardan şikâyet ederek ayrılmayı ve anksiyeteyi engellemeye çalışırlar (Akyıldız, 2018). Çocuğu bu davranışa iten şey nedir?
Çocuk, bağlandığı kişiyi (çoğunlukla bu anne olmaktadır ya bakım veren herhangi bir kişide olabilir.) bırakmak istememesinin en temel nedenlerinden biri korku iç güdüsüdür. Annesinin onu bırakacağından ya da annesinin başına bir iş gelmesinden veyahut kendisinin başına bir iş gelmesinden korktuğu için bakım verenden ayrılmak istemez. Bunun sonucunda huzursuzluklar, ağlamalar, haykırma ve yakarışlar ile semptomlar gösterir.
Her çocuk için okula başlamak çok özel ve heyecan dolu bir andır. Yeni bir ortama girmek onları ne kadar korkutsa da yaşıtlarıyla iç içe olmak bir o kadar da onları rahatlatmaktadır. Bu

yüzden olacak ki okul reddi yaşayan çocuklar bir süre sonra okulları kendi evleri gibi görmekte ve önceden okula gelirken ağlayan, mızmızlanan çocuklar gitmiş yerine okulu çok seven ve okuldan gitmek istemeyen çocuklara evrilmiş bir hale gelmektedirler fakat her çocuk için bu aynı değildir. Bazı çocuklar bunu aşamaz ve bu korku ve bakım veren kişiye bağlılıklarından kurtulamazlar. Yaşları ilerledikçe farklı yerlere evrilir ve bireylerin bakım verene düşkünlüğü her geçen gün artar.
Tedavi yöntemi olarak bu tür çocuklarda Bilişsel Davranışçı Tedavi yöntemi uygulanabilir. Bireysel anlamda psikodinamik psikoterapiyle ayrılma, birleşme, benlik saygısı ve yaşa
uygun bağımsız davranışı kazandırmak hedeflenir (Akyıldız, 2018). Peki bu tedavi yöntemleri ve stratejileri nelerdir? Gelin bir atalım.
“Özgül Tedavi stratejileri şunlardır:
a)Maruz bırakma (basamaklı ya da sistematik maruz bırakma)
b)Olasılık yönetimi (pozitif destek, şema, yok etme)
c)Bilişsel stratejiler (problem çözme, düşüncelerle başa çıkma, kendisiyle konuşma)
d)Modelleme (uygun davranışların yerleştirilmesi)
e) Aile tedavisi (aile ankisyetesinin yönetimi, aileyi terapiye ve terapiste yardımcı gibi hazırlama)” (Akyıldız, 2018).
Sonuç olarak ayrılma korkusu ve anksiyetesi olan çocuklarda, bakım verene bir bağlılık ve onu bırakamama gibi durumlar gözlenmektedir. Bununla beraber bireylerde yaşın ilerlemesine bağlı olarak bu konu bambaşka yerlere kadar evrilmekte ve bu evrilmenin sonucunda kişilerin hayatlarında çok fazla olumsuz durum ile karşı karşıya kalınmaktadır. BDT bu konu için çok verimli bir tedavi yöntemi olarak karşımıza çıkmaktadır.

ESRA YILDIZ
KAYNAKÇA
Taliye Akyıldız, (2018) Çocuklarda Ayrılık Anksiyetesi Bozukluğu ve Okul Reddi
https://www.medaimyanikklinigi.com/ayrilma-anksiyetesi-ve-okul- reddi/#:~:text=%2DOkul%20reddi%2C%20Ayr%C4%B1l%C4%B1k%20Kayg%C4%B1s% C4%B1%20Bozuklu%C4%9Funun,ki%C5%9Fiden%20ayr%C4%B1lmakta%20%C3%A7oc uk%20g%C3%BC%C3%A7l%C3%BCk%20%C3%A7eker.