ANTİ EGO MUHALİFLİĞİ SENDROMU

Anti – ego muhalifliği sendromu ,diğer adıyla sanatçı başarısızlığı,  genellikle hayatının önemli bir bölümünü sanata adamış kişilerde görülmektedir. Bu kişiler genel olarak istedikleri  mertebede sanat kariyeri elde edememişlerdir. Anti-ego muhalifliği sendromu genel olarak birçok sanatçı ve tasarımcının yaşadığı psikolojik bir rahatsızlıktır. Bu rahatsızlığın en büyük nedeni ise kişiler için büyük öneme sahip işlerde yaşadıkları başarısızlıktır.

 Modern psikolojide tam anlamıyla rahatsızlığın bilimsel bir tanımı yapılmamıştır. Bu sebeple  anti-ego muhalifliği sendromu, genel hatlarıyla  tasarımcı ve sanatçıların kariyer süreçlerinde yaşadıkları psikolojik bir hastalıktır denilebilir.

Kişinin beğendiği ve ilgilendiği eserlere toplumun eleştirel  ve olumsuz yaklaşımları bu hastalığın nedenleri arasındadır. Anti-ego muhalifliği sendromu yaşayan kişilerde, durum ileri safhalara ulaşırsa toplumda beğenilen eserleri yok etmeye varan eylemlerde bulunabilir.

Sendrom; genel olarak sanatçılara atfedilmiş olsa da, hayatları boyunca tek bir konuda başarılı olmak için çalışıp, istediğini elde edemeyen kişilerde de görülebilir.

Anti-Ego Muhalifliği Sendromu, son zamanlarda sıkça duyulan bir psikolojik durum olup, bireyin  kendi  özellikleri kabul etmek  yerine reddettiği durumlarda görülür. Birey,  kendini eleştirel bir bakışta  değil, olumsuz bir tutum sergileyerek değerlendirir.

Bu  sendromda kişinin kendine yönelttiği olumsuz tutumlar  özgüvenini ve özsaygısını azaltabilir ayrıca depresyon  gibi psikolojik rahatsızlıkların ortaya çıkmasına neden olabilir.

Anti-ego muhalifliği sendromunun temel nedenleri arasında,kişinin kendi beklentilerine ulaşamaması,çevresi tarafından kişiye yöneltilen olumsuz söylemler,kişinin toplumda kabul görmek için belirli bir kalıba uymaya çalışması ve kişinin kendini yıpratacak kadar ağır eleştiriler yapması gösterilebilir.

Bu sendromun belirtileri arasında kişinin kendi hakkında olumsuz düşünceleri sürekli olarak tekrarlaması,kişinin kendisiyle ilgili gerçekleri reddetmesi,kişinin diğerlerinin beklentisine uymak için kendini değiştirmeye çalışması ve kendine yönelik eleştirilerin artması yer alabilir.

Bu sendromda  kişi, kendisine yöneltilen eleştirileri kabul edemez ve ihtiyacı olan cümleleri etrafından duyamadığı zamanda ise ruhunu yaralanmış hisseder.

Anti ego sendromu ile başa çıkmak için bazı çözüm yolları önerilebilir. Bunlardan bazıları; kişinin kendine yönelik olumsuz eleştiriler yerine yapıcı eleştiriler kullanması,kendine güvenini ve özsaygısını artıracak faaliyetlerde bulunması,başkalarının beklentilerinin aslında o kadar da önemli olmadığını fark etmesi,kendini insanlardan izole etmek yerine sosyal etkileşimlerini arttırması, yeni ilgi alanları ve hobilerle kendini geliştirmesi ve en önemlisi psikolojik  destek alarak kişi için yorucu ve yıpratıcı olan bu süreci atlatması sağlanabilir.

Selime KAVRAN